Het ontstaan van Theaterschool Kiek

Het ontstaan van Theaterschool Kiek

In de jaren 80 richtte Wim Kierkels, samen met zijn vriend Wim Heimans, een cafétheatergroep op. Ze speelden toneel, cabaret en maakten muziek in cafés met een bijbehorend zaaltje. Ook schreven ze muziek, teksten en toneelacts en boden ze een podium voor veel jong creatief talent in Kerkrade en omstreken. In de Kerkraadse/Limburgse culturele wereld was het iets heel nieuws en daarom zochten ze een passende naam.

Onder zijn vrienden had Wim Kierkels de bijnaam ‘D’r Kriek’. Deze bijnaam was afgeleid van zijn achternaam Kierkels. Iets ‘krieks’ is iets nieuws, iets fris, iets vers. Ook is het een nieuw begin; het krieken van de dag. De naam was gevonden!

Bij de voorstellingen decoreerde Wims vrouw Bertie de tafeltjes altijd met kaarsjes, bloemetjes en enkele gratis flesjes Kriekbier. Na tien succesvolle jaren werd het Kriek-tijdperk afgesloten met een cd met twintig liedjes als blijvende herinnering.

In hetzelfde jaar (1995) legde Wim Heimans zich toe op het schrijven van kinderboeken en Wim Kierkels startte met Kiek. Die naam was snel gevonden, want uit de namen Kierkels en Kriek werd ‘Kiek’ geboren. Ook hier betekende de naam weer iets nieuws; iets ‘kieks’. Maar, kieken is ook het Limburgse woord voor kijken. De eerste slogan bij de openingsmanifestatie in 1995 was dan ook: ‘Kiek ins doa … Kiek is doa!’ (‘Kijk eens aan … Kiek is er!’).

21 jaar runde Wim Kierkels, samen met zijn vrouw Bertie, Theaterschool Kiek met liefde. In 2017 brak dan het moment aan dat Wim van zijn welverdiende pensioen kon gaan genieten. Peggy Lebens nam de theaterschool over en doopte het om tot JeugdTheaterSchool Kiek. Tot op de dag van vandaag vertellen de kinderen met trots: ‘Ik zit op Kiek.’ Bovendien kent iedere Kieker de uitdrukking: ‘Tot ziens, tot Kiek!’.